دیگر چندی به ماه عزای پسر خاتم پیغمبران نمانده همانکه آدم از یاد او گریست و نوح وقتی به وادی

 شهادتگاه او رسید از حزن او گریست.......

 آنروز که ابراهیم اسماعیلش را برای خدا به قربانگاه می برد در آن دم بر غم عظمای فرزند خاتم گریست.....

دیگر چه بگویم از گریه های موسی وعیسی و اشکهای خضر نبی.......

حالا هزارواندی سال است که این اشکها سینه به سینه به من وتو رسیده که اگر هر چه هستیم به یاد ارباب آزاده باشیم و چه خوش گفت آن پیر فرزانه حضرت امام روح الله که:این محرم وصفر است که اسلام را زنده نگه داشته است........