دستم به دامانت در این آغاز فصل سرد…آخر سکوت تو غزل را می کشد برگرد
n
آوار غم بر شانه های شهر را بنگر …شعری بخوان آرامشی پیدا کند این درد . . .
n
n
این روزها چه روزهای با عظمتیست؛موسی به طور میرود و فاطمه(س) به خانه علی(ع)،ابراهیم با اسماعیل به قربانگاه،محمّد (ص) با علی(ع) به غدیر و حسین با تمام هستیش به کربلا! ومهدی زهرا(س) به عرفات…
n
عجیب بوی اجابت دعا می آید….