آخرین قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل، شماره ۱۹۲۹، در سال ۸۹ علیه ایران صادر شد. از سال ۸۹ تا سال ۹۴ که قطعنامه ۲۲۳۱ در چارچوب برجام به اجرا درآمد، در آن پنج سال حتی یک کشتی ایرانی نیز مورد بازرسی قرار نگرفت.
در قطعنامه ۱۹۲۹، مهمترین خواسته این بود که ایران از خرید و فروش مواد هستهای خودداری کند. حوزه نفت و کشتیرانی ایران در این قطعنامه مشمول تحریمها نبود.
وزیر خارجه دولت روحانی مدعی بود که با لغو تحریمهای شورای امنیت، تحریمهای آمریکا نیز فرو خواهد پاشید؛ اما در عمل پس از صدور قطعنامه ۲۲۳۱، تعداد تحریمهای آمریکا نه تنها کاهش نیافت بلکه از ۷۰۰ مورد به ۱۵۰۰ مورد افزایش پیدا کرد.