n

n

n

ای اهلِ عزا شام غریبانِ حسین است                   زهرا به جنان واله و حیرانِ حسین است

n

در مقتل خون بوسه به رگ‌های بریده                   زد زینب و اکنون سرِ پیمانِ حسین است

n

آن پیرهنِ کهنه که گلگون شده از خون                     تنها کفنِ پیکر عریانِ حسین است

n

طفلان همه جا، پای برهنه، لبِ تشنه                    زینب سر هر ناقه پریشانِ حسین است

n

                                             ……………………
از داغ عزیزانِ به خون خفته‌ی زهرا                 هر شیعه‌ی سرگشته چو گریانِ حسین است
دانی که چرا اهلِ حرم دل نگرانند                      این ناله برای لبِ عطشان حسین است

n

هر ضربه که بر قامتِ طفلی زده آتش                  پژمردن گل‌های گلستانِ حسین است

n