نه خجالت بکش نه غمگین باش ، چادرت ارزش است   باور کن

n

بوی ِ زهرا و مریم و هاجر ، از پر ِ چادرت سرازیر است

n

بشکند آن قلم که بنویسد: ، “دِمُدِه گشت و دست و پا گیر” است

n

توی بال ِ فرشته ها انگار ، حفظ وقت ِ عبور می آیی

n

کوری ِ چشمهای بی عفت ، مثل یک کوه نورمی آیی

n

حفظ و پوشیده در صدف انگار ، ارزش و شان خویش میدانی

n

با وقاری و مثل یک خورشید ، پشت ِ   یک ابر ِ تیره می مانی

n

خسته ای از تمام مردم شهر ، از چه رو این قدر تو غم داری؟

n

نکند فکر این کنی شاید ، چیزی از دیگران تو کم داری !!

n

قدمت  روی شهپر جبریل ، هر زمانی که راه می آیی

n

در شب ِ چادرت تو می تابی ، مثل یک قرص ِ  ماه می آیی

n

سمت ِ جریان ِآبها رفتن ، هنرِ هر شناگری باشد

n

تو ولی باز استقامت کن   ، پیشِ رو جای بهتری  باشد

n

پر بکش سمت اوج میدانم ، که خدا   با  تو  است  در همه جا

nn

پر بزن چادرت  تو را   بال است ، و بدان می برد تو را بالا

n

در زمانی که شان و ارزش جز ، به دماغ و لباس و ماشین نیست

n

توی چادر بمان و ثابت کن ، ارزش واقعی زن این نیست …!!!