n
این مرد بزرگ در پنجم رجب سال 244 به دستور متوکّل فرعون صفت به شهادت رسید . سبب شهادت او این بود که روزى متوکل به او گفت: دو فرزند من معتز و مؤید نزد تو محبوبترند یا حسن و حسین(علیهم السلام)؟
n
ابن سکّیت در پاسخ آن مرد یاوهگو و ستمگر خیانتپیشه فریاد زد: به خدا سوگند قنبر خادم على بن ابیطالب (علیه السلام) از تو و دو فرزندت نزد من بهتر است .
n
متوکل به کارگزارانش گفت: زبانش را از پشت سرش بیرون بکشید. آن خادمان طاغوت هم به فرمان ارباب خود این کار را انجام دادند و آن مرد الهى با چشیدن این زجر و آسیب دردآور به شرف شهادت رسید .
n
علامه مجلسى مىفرماید: گرچه این بزرگان وجوب تقیه را مىدانستند ولى خشمشان براى خداگویى هنگام شنیدن این اباطیل احتیاط از کفشان مىبرد و وادارشان مىکرد که حق را بگویند گرچه به زیان آنان باشد.
n
منبع:
n
کتاب زیباهای اخلاق، شیخ حسین انصاریان .