n

وصیت امیرالمؤمنین(ع) وشاهدان

n

n

سلیم می‌گوید:در وصیت امیرالمؤمنین(ع)-هنگامی که به پسرش امام حسن(ع) وصیت فرمود – حاضر بودم.

n

حضرت بر وصیتش امام حسین(ع) و محمد و همهٔ فرزندانش و اهل بیتش و رؤسای شیعیانش را شاهد گرفت.

n

n

معرفی ائمه (ع) و سپردن و دایع امامت

n

n

سپس امیرالمؤمنین(ع)کتابها و اسلحه را به امام حسن (ع) سپرد و فرمود:پسرم ، پیامبر (ص)به من دستور داده به تو وصیت کنم و کتابها و اسلحه‌ام را به تو بسپارم همانگونه که پیامبر(ص) به من وصیت فرمود و کتابها و اسلحه‌اش را به من سپرد.آنحضرت به من دستور داده تا به تو امر کنم که وقتی مرگت فرا رسید آنها را به برادرت حسین بسپار.

n

سپس حضرت رو به امام حسین(ع) کرد و فرمود:پیامبر(ص) به تو دستور داده که آنها را به این پسرت پسپاری و در این حال حضرت دست نوه‌اش حضرت علی بن الحسین (ع) را که در سن کودکی بود گرفت و او را به خود نزدیک کرد و فرمود:«پیامبر(ص) به تو دستور داده که آنها را به پسرت محمد بسپاری.از قول پیامبر و از قول من به او سلام برسان».

n

n

کلام امیرالمؤمنین(ع) دربارهٔ ابن ملجم

n

n

سپس حضرت رو به پسرش امام حسن(ع) کرد و فرمود: پسرم، تو بعد از من صاحب اختیار مردم و صاحب اختیار خون من هستی.اگر بخشیدی حق توست، و اگر کشتی یک ضربت بجای یک ضربت که به من زده است بزن و او را قطعه قطعه مکن.

n

n

منبع حدیث:این حدیث در کتاب «غیبت»شیخ طوسی از امام باقر(ع) نقل شده و اول آن چنین است:امام باقر(ع) فرمود:این وصیت امیرالمؤمنین است،و این نسخه‌ای از کتاب سلیم‌بن قیس هلالی است.