n
n
شعر زیبا امام زمان(عج)و ماه رمضان
n
n
نماز و روزه و افطار عشق است سحر خوردن کنار یار عشق است
n
n
n
n
نه یکبار از کنار خیمه گاهش گذشتن بل هزاران بار عشق است
n
n
n
n
شنیدم هاتفی در اسمان گفت غم دل گر خورد غمخوار عشق است
n
n
n
n
بیا مهدی که بی تو روزه سخت است ضیافتخانه با دلدار عشق است
n
n
n
n
گلستان جهان همراه خار است گل نرگس بود بی خار عشق است
n
n
n
n
خدایا جان ما گردان فدایش شهادت در بر سردار عشق است
n
n
n
n
نه یک تن بل هزاران تن فدایش فداییّش به روی دار عشق است
n
n
n
n
دل و مهدی دل و دوری هجران گل زهرا ییم دیدار عشق است
n
n
n
n
دلم وصل تو جانا ارزو داشت ولی شد فاصله بسیار عشق است
n
n
n
n
بیا در ماه روزه یاریم کن کنارت مهدیا افطار عشق است
n
n
n
n
——————————————————————–
n
n
عمرم به سر رسید نشد یارتان شوم
آقا نشد که لایق دیدارتان شوم
n
n
n
n
غفلت بساط کرد سر راه طفل دل
وایَم نشد که راهیِ بازارتان شوم
n
n
n
n
اصل اگر به عَرضه حسن تو می شدم
چیزی نداشتم که خریدارتان شوم
n
n
n
n
باری ز دوش حضرتتان بر نداشتم
شرمنده ام که تا به کجا بارتان شوم
n
n
n
n
ای حیدر زمانه غریبت گذاشتیم
در روز غم ولی نشد عمارتان شوم
n
n
n
n
با آنکه سر شکسته و سر خورده مانده ام
اذنم بده فدایی و سردارتان شوم
n
n
n
n
ماه خدا رسید و دلم آرزو نمود
مهمان کنار سفره افطارتان شوم
n
n
n
n
در روز انتقام شهیدان کربلا
آقا اجازه هست ز انصارتان شوم
n
n
n
n
در بین روزه و عطش و اشک و شور و شین
یک ذکر مستجاب بگویم فقط حسین