سال اشک‌ها و لبخندها
سالی که گذشت سال بیم‌ها و امیدها، سال اشک‌ها و لبخندها، سال فرازها و نشیب‌ها و در یک کلام سال تهدیدها و فرصت‌ها بود. سال 98 سال تبلور اراده ملی در سطح دولت و ملت برای ایستادگی و مقاومت در برابر فشارها و تحریم‌ها بود، آنجا که نظام اسلامی به پشیبانی و حمایت مردم گام‌های هسته‌ای را برداشت و نگذاشت دشمن یک‌جانبه‌گرایانه منافع و حقوق ملت ایران را تضییع کند.
سال 98 سال پیروزی‌های بزرگ بود از شکستن دیواره تحریم و ناکام گذاشتن فشارهای حداکثری دشمن تا ضربه‌های اساسی به شیاطین از هدف قرار دادن پهپاد جاسوسی آمریکا تا توقیف کشتی انگلیسی و حمله به بزرگترین پایگاه آمریکا در عراق. چرا که دشمنان ملت ایران پس از شکست توطئه‌های سیاسی و اقتصادی خود قصد داشتند تعدی به حریم سرزمینی ما را در سر می پروراندند و تصور می‌کردن که با ترور سردار مقاومت، می‌توانند جبهه مقاومت را در هم بشکنند و همین ضربه شصت‌ها بود که دشمن را در عرصه‌های گوناگون مواجهه با ملت ایران ناکام گذاشت و البته با هوشیاری و حماسه‌آفرینی مردم فهیم و بصیر ایران، هیچ نتیجه‌ای برای دشمن به همراه نداشت و همه سناریوهای دشمن را به شکست کشاند.
با همه اینها در اولین روزهای ماه پایانی سال، مردم هوشمند و همیشه در صحنه ایران اسلامی بار دیگر جلوه‌ای باشکوه از مشارکت در سرنوشت کشور آفریدند و با حضور پرشور و مطلوب در اولین انتخابات گام دوم انقلاب فردای بهتری را برای ایران اسلامی نوید دادند.
سال 98 البته با حوادث تلخی هم همراه بود، از وقایع آبان ماه تا حادثه سقوط هواپیما که در بررسی اسباب و علل پیدایی آنها رد پای دشمن به وضوح قابل مشاهده است. اما روزهای پایانی سال با یک پدیده زیستی همراه شد که تقریباً همه جهان را در بر گرفته است. این موضوع نیز آزمونی برای مردم و مسئولان است تا با همراهی و همدلی هم در پرتو عنایات الهی و انگیزه‌های دینی، جهادی و انسانی بلا را به نعمت و تهدید را به فرصت تبدیل کنند. به امید سالی همراه با برکت، سلامت و بهروزی