پس از رسیدن سر مقدس حسین علیه السلام به کاخ استبداد،یزید به شکرانه ی پیروزی موهوم خویش، مجلس بزم و باده نوشی می آراست و رقاصه ها و آوازه خوانها را فرامی خواند و در همان حال سر بریده ی آن حضرت را نیز در برابر خویش می نهاد و گاه با چوب خیزران بر آن لب و دندان – که بوسه گاه پیامبر بود – می نواخت! n روزی سفیر روم – که شخصیتی هوشمند و شجاع و از بزرگان کشورش بود – در بزم یزید حضور یافت و با دیدن آن منظره، رو به یزید کرد و گفت: هان