اسم مبارک ایشان جعفر و کنیه مشهور ایشان صادق است وعمر بابرکت آن بزرگوار شصت و پنج

n

سال بود.

n

امام جعفر صادق(علیه السّلام) درهفدهم ربیع الاول که روز ولادت با سعادت رسول اکرم(صلی الله علیه وآله)

n

است به دنیا آمدند. مدت امامت آن بزرگوار ۳۴ سال بود.امام جعفر صادق(علیه السّلام) در این۳۴ سال

n

شیعه را زنده کرد. خدمات آن حضرت به شیعه به حدی است که شیعه را جعفری می گویند.

n

n

غالب روایات شیعه از امام صادق(علیه السّلام) نقل شده است. مرحوم محقق در معبر می گوید: در فنون

n

مختتلفه اسلامی ، به قدری از امام صادق(علیه السّلام) روایت شده است که عقل در تحیر است.

n

n

 امام صادق(علیه السّلام) از آغاز امامت در نشر معارف اسلام و گسترش قوانین و احادیث راستین دین

n

مبین اسلام و تبلیغ احکام و تعلیم و تربیت مسلمانان کوشیدند. دوران امامت امام صادق(علیه السّلام) در

n

حقیقت عصر طلا یی دانش و ترویج احکام و تربیت شاگردانی بود که هر یک مشعل نورانی علم را

n

به گوشه و کنار بردند و در “خودشناسی ” و “خداشناسی ” مانند استاد بزرگ و امام بزرگوار خود در

n

هدایت مردم کوشیدند .

n

n

امام صادق(علیه السّلام) مسائل فقهی و علمی و کلامی را که پراکنده بود ، به صورت منظم درآورد ، و

n

در هر رشته از علوم و فنون شاگردان  زیادی  تربیت فرمود که باعث گسترش معارف اسلامی  در

n

جهان گردید. 

n

شاگردان آن حضرت هم بیش از چهار هزار بوده اند ، یکی از آنها “جابر بن حیان ” است . جابر از

n

مردم خراسان بود. پدرش در طوس به داروفروشی مشغول بود که به وسیله طرفداران بنی امیه به قتل

n

رسید . جابر بن حیان پس از قتل پدرش به مدینه آمد . ابتدا در نزد امام محمد باقر(علیه السّلام) و سپس

n

در نزد امام صادق(علیه السّلام) شاگردی کرد. جابر یکی  از افراد عجیب روزگار و از نوابغ بزرگ

n

جهان اسلام است . در تمام علوم و فنون مخصوصا در علم شیمی تألیفات زیادی دارد ، و در

n

رساله های  خود همه جا نقل می کند که(جعفر بن محمد) به من چنین گفت یا تعلیم داد یا حدیث کرد .

n

n

n

خلق و خوی امام جعفر صادق(علیه السّلام)

n

امام صادق(علیه السّلام) در کلیه صفات نیکو و سجایای  اخلاقی سرآمد روزگار بود .ایشان دارای قلبی

n

 روشن به نور الهی و در احسان و انفاق به نیازمندان مانند اجداد خود بود . دارای حکمت و علم

n

وسیع و نفوذ کلام و قدرت بیان بود . با کمال تواضع و در عین حال با نهایت مناعت طبع کارهای

n

خود را شخصا انجام می داد.

n