n
n
فاجعه موافقتنامه پاریس برای صنایع کشور
n
آیا صنایع فلزی، شیمیایی و معدنی هم باید کاهش یابند
n
در سند مربوط به تعهدات ایران در موافقتنامه پاریس که برخلاف #قانون_اساسی و بدون مصوبه #مجلس از آبان 94 در حال اجرا توسط دستگاه‌های دولتی است، گازهای CO۲, CH۴, N۲O, SF۶, PFCs, HFCs, NF۳ #گازهای_گلخانه‌ای شناخته شده اند که انتشار آنها نسبت به حجم سال 2010 باید 4 تا 12 درصد کاهش یابد.
آیا گازهای گلخانه‌ای مذکور صرفا در نتیجه استفاده از سوخت‌های فسیلی منتشر می‌شوند یا فرآیندهای دیگری نیز وجود دارند که مشمول محدودیت‌های موافقتنامه پاریس شده باشند؟
طبق دستورالعملی که هیأت بین الدول تغییر آب و هوا یا IPCC تهیه کرده، انتشار گازهای گلخانه ای در چهار بخش عمده انرژی، فرآیندهای صنعتی، کشاورزی و جنگل و پسماند محاسبه می‌شوند
طبق دستورالعمل مرداد ۹۴ دفترامور بهداشت، ایمنی، محیط زیست و انرژی سازمان حفاظت #محیط_زیست، فرآیندهای صنعتی زیر بعنوان فرآیندهای منجر به انتشار گازهای گلخانه ای شناسایی شده اند:
الف-صنایع معدنی
تولید سیمان، تولید آهک، تولید شیشه
ب- صنایع شیمیایی
تولید آمونیاک، تولید اسید نیتریک، تولید اسید آدیپیک، تولید کاپرولاکتام، گلیوکسال و اسید گلیوکسیلیک، تولید کاربید، تولید دی اکسید تیتانیوم، تولید سودا، تولید متانول، تولید اتیلن، تولید دی کلرید اتیلن و مونومر کلرید وینیل، تولید اکسید اتیلن، تولید اکریلونیتریل، تولید کربن سیاه
ج- صنایع فلزی
تولید آهن و فولاد، تولید آلیاژها، تولید آلومینیوم، تولید منیزیوم، تولید سرب، تولید روی.
طبق دستورالعمل دولت، دستگاه های مربوطه موظف شده اند انتشار گازهای گلخانه ای از محل فرآِیندهای صنعتی مذکور را محاسبه کنند تا بصورت سالیانه به دبیرخانه کنوانسیون تغییرات آب و هوای #سازمان_ملل گزارش شود.
با توجه به تعهد دولت در موافقتنامه پاریس برای کاهش 4 تا 12 درصدی انتشار گازهای گلخانه ای نسبت به سال 2010(هشت سال پیش)، پاسخ این پرسش مهم است که دقیقا چه اتفاقی برای صنایع فلزی، معدنی و شیمیایی یاد شده خواهد افتاد؟ با توجه به اینکه فرآیند “تولید” مواد مذکور بعنوان عامل انتشار گاز گلخانه ای شناسایی شده، آیا ایران مجبور به کاهش تولید این مواد خواهد شد؟ آیا با توجه به اینکه تعهدات ایران در موافقتنامه پاریس از آبان 94 در حال اجراست، صنایع فلزی، معدنی و شیمیایی کشور نیز مانند صنعت برق با اجرای این موافقتنامه هم اکنون دچار اختلال شده است یا کاهش تولید در این صنایع هنوز اتفاق نیفتاده است؟
پاسخ این پرسش ها نزد دولت و البته دستگاه های نظارتی کشور است. پاسخ هر چه باشد، از کنار این واقعیت نباید به سادگی عبور کرد که مهم ترین و زیربنایی ترین صنایع کشور به سبب این موافقتنامه در معرض خطر کاهش تولید قرار گرفته اند.
♦️جهت بررسی بیشتر میتوانید به مقرره شماره۱۱۴۸۰۹ در سامانه ملی قوانین و مقررات مراجعه نمایید.