در روز نهم مردادماه 1366 شمسی برابر با ششم ذیحجّه سال 1407 قمری، هزاران زائر ایرانی و تعدادی از زائران دیگر کشورهای اسلامی در مکه معظّمه و خانه خدا، در حال انجام فریضه الهی برائت از مشرکین بودند که به دست ماموران دولت وهابی عربستان سعودی مورد تهاجم وحشیانه قرار گرفته و به شهادت رسیدند.

زائران خانه خدا، مراسم برائت را همه ساله با الهام از تعالیم اسلام و قرآن برگزار می‏کنند و در آن، ضمن دعوت مسلمانان به اتحاد، بیزاری خود را از دشمنان اسلام به ویژه آمریکا و رژیم صهیونیستی اعلام می‏دارند. بر اثر این یورش بی‏رحمانه

در دیدار وزرای خارجه ایران و عراق در نیویورک تصمیم به اخراج امام خمینی از عراق گرفته شد. روز اول مهر 1357 منزل امام در نجف به‏وسیله قوای بعثی محاصره گردید. انعکاس این خبر با خشم گسترده مسلمانان در ایران، عراق و دیگر کشورها مواجه شد. رئیس سازمان امنیت عراق در دیدار با امام خمینی گفته بود که شرط ادامه اقامت ایشان در عراق دست کشیدن از مبارزه و عدم دخالت در سیاست است و امام نیز با قاطعیت پاسخ داده بود که به‏ خاطر مسئولیتی که درمقابل امت اسلام احساس می‏کند حاضر به سکوت و هیچ‏گونه مصالحه‏ای نیست.

روز 12 مهر

چرا اهمّیت حوزه فضای مجازی به اندازه اهمّیت انقلاب اسلامیست؟

بحث این که چرا اهمیت حوزه مجازی به اندازه انقلاب اسلامیست برمیگردد به تشابه شرایط فعلی انقلاب های منطقه به زمان قبل از انقلاب خودمان، در آن زمان رساندن خوراک تئوریک مانند پیام ها و نامه های آگاه کننده امام،اهمیتش برای انقلاب اسلامی درجه اول بود و حتی اگر نبود آن پیام ها و نامه ها انقلابی بوجود نمی آمد.

امروز در فضای مجازی نقش جمهوری اسلامی نقش عقبه تئوریک انقلاب های منطقه است و فضای مجازی مانند همان دستگاههای استنسیل و پلی کپی آن موقع دارای اهمیت در رساندن پیام جمهوری اسلامی به فعالان انقلابهای منطقه است.

رمضان در نگاه امام خمینی(ره)
امام خمینی در خصوص مواظبت ازاعمال وهوشیاری در مقابل شیطان در این ماه مبارک می فرمایند:
اگر با پایان یافتن ماه مبارک رمضان، در اعمال و کردار شما هیچگونه تغییرى پدید نیامد و راه و روش شما با قبل از ماه صیام فرقى نکرد، معلوم می‌شود روزه هاى که از شما خواسته اند محقق نشده است؛ آنچه انجام داده اید روزه

جوان ها دور تا دور امام نشسته بودند. یکی شان که جوان تر بود نامه‌ای را با نگرانی از جیبش درآورد و شروع به صحبت کرد.

-آقا ما پنچ نفر دانشجو هستیم که در آلمان بورسیه هستیم و در زمینهٔ انرژی هسته‌ای هم تخصص داریم و هر پنج نفرمان هم مسئول اعتصابات و تظاهرات‌های دانشجویی در آلمان بودیم.حالا ساواک از دانشگاه ما خواسته که تا پانزده روز دیگر حتماً هرپنج نفر ما را به ایران بفرستد.

امام نگاهی به چهرهای نگران جوانان کرد.

- شما از چیزی می‌ترسید؟

یکی دیگر از دانشجویان در حالی که اشک از چشم‌هایش جمع شده بود،گفت:« ما نگران تحصیلاتمان هستیم وگرنه زمانی که اقدام به تظاهرات کردیم

ازغم دوست دراین میکده فریادکشم    

دادرس نیست که درهُجر رُخش دادکشم

داد وبیداد که درمحفل ما،رندی نیست     که برش شکوه برم،داد زبیدادکشم

شادیم داد،غمم داد و جفا داد و وفا     با صفا منّت آنرا که به من داد،کشم

عاشقتم،عاشق روی تو،نه چیزدیگر     بار،هجران و وصالت به دل شادکشم

درغمت ای گل وحشی من ای خسرومن     جور مجنون برم،تیشهٔ فرهاد کشم

مُردم از زندگی بی تو-که با من هستی     طرفه سرّی است که باید براُستادکشم

سالها می‌گذرد ، حادثه ها می‌آید    

انتظار فرج از نیمیهٔ خردادکشم

امام خمینی(ره)

وقتی پیشنهاد شد به منبر بروم،استقبال کردم .آن شب کم خوابیدم، نه از ترس مواجه شدن

با مردم، بلکه با خود فکر می کردم فردا باید روی منبری بنشینم که متعلق به رسول الله است.

از خدا خواستم مدد کند که از اولین تا آخرین منبری که خواهم رفت ، هرگز سخنی نگویم

که جمله ای از آن را باور نداشته باشم و این خواستن عهدی بود که با خدای خود بستم.

اولین منبرم طولانی شد؛ اما کسی را خسته نکرد به گمان خودم خوب بود، چون عده ای

احسنت گفتند. وقتی به دل مراجعه کردم از احسنت گویی ها خوشم آمده بود به همین خاطر

دعوت دوم و سوم را رد کردم و چهار سال، هرگز به هیچ منبری پا نگذاردم.

به نقل از امام خمینی(ره)

نقل قول از مرضیه حدیده چی درباره امام خمینی(ره)

یادم می آید در نوفل لوشاتو که بودم، عده ای از ایران برای زیارت امام به آن جا آمده بودند، به لحاظ

ساده زیستن امام، اطرافیان ایشان نیز سادگی را در زندگی خود رعایت می کردند، غذای آنها در نوفل

لوشاتو عموماً نان و پنیر و گوجه فرنگی و گاهی اوقات هم اشکنه بود، برادرانی که آمده بودند پولی

جمع کردند و گوسفندی خریدند و آن را در پشت حیاطی که امام برای ادای نماز به آنجا می آمدند،

ذبح کردند، سپس مقداری از گوشت آن را به منزل امام فرستادند، اما قانونی در فرانسه وجود دارد

که ذبح هر حیوانی را در خارج از کشتارگاه منع می کند، هنگامی که امام از چنین قانونی مطلع شدند

فرمودند: «چون تخلّف از قانون است از این گوشت نمی خورم.»

هجرت به سوی پیروزی

در اوایل بهمن۵۷ خبر تصمیم امام برای بازگشت به کشور موجی از شادی برای ملت ایران را به وجود آورد.اما در عین حال مردم و دوستان امام نگران جان ایشان بودند، چون هنوز دولت دست نشانده شاه سر پا وحکومت نظامی برقرار بود.اما امام تصمیم خویش را گرفته و طی پیام هایی به مردم ایران گفته بود می خواهد در این روزهای سرنوشتساز و خطیر در کنار مردمش باشد.

امام خمینی در دی ماه ۵۷ شورای انقلاب را تشکیل داد.شاه نیز پس از تشکیل شورای سلطنت و اخذ رای اعتماد برای کابینه بختیار در روز ۲۶ دی ماه از کشور فرار کرد. خبر در شهر تهران و سپس ایران پیچید ومردم در خیابان ها شادی پرداختند.

دولت بختیار با هماهنگی ژنرال هایزر فرودگاه های کشور را به روی پروازهای خارجی بست. اما پس ازچند روز  تاب مقاومت نیاورد و ناگزیر  از پذیرش خواست مردم شد .

سرانجام امام خمینی (رحمة الله) بامداد ۱۲ بهمن ۵۷ پس از ۱۴ سال دوری از وطن وارد کشور شد.

استقبال بی سابقه مردم ایران چنان عظیم و غیرقابل انکار بود که خبر گزاری های غربی نیز ناگزیر از اعتراف شده و تعداد استقبال کنندگان را ۴ تا ۶ میلیون نفر برآورد کردند.

--------------------------------------------

برگرفته از کتاب برگ هایی از انقلاب