حواریون

وصیتهای حضرت زهرا(س)

ابن عباس می گوید: حضرت زهرا(س) بعد از رحلت پدرش پیامبر(ص) چهل شب ماند.وقتی بیماریش شدت یافت علی (ع) را صدا زد وفرمود:

«ای پسر عمو،حال مرا که می بینی،من تو را وصیت می کنم

استدلال حضرت زهرا (س) برای بازگرداندن فدک

ابن عباس گفت: به حضرت زهرا خبر رسید که ابوبکر فدک را به تصرف خود درآورده است.آنحضرت همراه زنانی از بنی هاشم بیرون آمد تا بر ابوبکر وارد شد.

سپس فرمود:

اولین سخنان امیرالمؤمنین(ع)هنگام بیعت اجباری

امیرالمؤمنین را در حالیکه گریبان او را گرفته و می کشیدند نزد ابوبکر رسانیدند. همین که چشم ابوبکر به حضرت افتاد فریاد زد:«او را رها کنید»!.

حضرت فرمود:«چه زود بر اهل بیت پیامبرتان حمله کردید!ای ابوبکر، به چه حقی و به چه میراثی  و به چه سابقه ای مردم را بر بیعت خود ترغیب می کنی؟! آیا تو دیروز به امر پیامبر (ص) با من بیعت نکردی»؟

تهدید اول به قتل برای بیعت اجباری

عمر گفت: ای علی

وقایع سقیفه از لسان ابن عباس

آنگاه که مردم دچار فتنه آن دو نفر (ابوبکرعمر)شدند،و جز علی و بنی هاشم و ابوذر و مقداد و سلمان و عده ای کم کسی باقی نماند،عمر به ابوبکر گفت:«همه مردم با تو بیعت کردند بجز این مرد و اهل بیتش و این چند نفر».

ابوبکر پسرعموی عمر را که به او « قنفذ»گفته می شد سراغ حضرت فرستاد و به او گفت : ای قنفذ ،سراغ علی برو و به او بگو :

«خلیفه پیامبرت را اجابت کن»!

قنفذ رفت و

سلیم از عبداللَه بن عباس نقل میکند:

مردی خدمت پیامبر (ص) آمدوعرض کرد: ایا محبت علی برای من نفعی دارد؟!فرمود: وای بر تو! هرکس او را

دوست بدارد مرا دوست داشته وهرکس مرا دوست بدارد خدا را دوست داشته وهرکس خدارا دوست بدارد خدا

او را عذاب نمی کند.

منزلت محبین علی(ع) نزد پروردگار

ان مرد عرض کرد: دربارهً فضیلت محبت علی(ع) به من خبر بده.

در همان زمان جبرئیل نازل شد و حضرت از او سوال کرد وسخن ان مرد را برای او گفت.

خداوند به او وحی فرستاد:به محمد انتخاب شده ام از من سلام برسان وبه او بگو :

«تو نسبت به من همانگونه هستی که من خواسته ام؛ و علی نسبت به توهمانگونه است که تو نسبت به من

هستی؛و محبین علی نسبت به من همانگونه هستند که علی نسبت به تو است»

کتاب سلیم 73

            ترجمه خطبه ۱۱    

در جنگ جمل سال 36 هجری روز پنجشنبه پانزده جمادی الاخر هنگام دادن پرچم به دست فرزندش محمد حنفیه فرمود :

اگر کوه ها از جای کنده شوند تو استوار باش ،دندنها را بر هم بفشار ،کاسه سرت را به خدا عاریت

ده،پای بر زمین میخکوب کن،به صفوف پایانی لشگر دشمن بنگر ،از فراوانی دشمن چشم بپوش،

وبدان که پیروزی از سوی خدای سبحان است.....(آموزش نظامی) 

                                                                     ترجمه خطبه ۱۲         

پس از پیروزی در جنگ بصره در سال 36هجری یکی از یاران امام گفت:دوست داشتم برادرم با ما بود ومی دید که چگونه خدا تو را بر دشمنان پیروز کرد ....

امام (علیه السلام) پرسید:آیا فکر ودل برادرت با ما بود ؟ گفت :آری . امام (ع) فرمود : پس او هم

در این جنگ با ما بود ،بلکه با ما در این نبرد شریکند آنهایی که حضور ندارند،در صلب پدران

ورحم مادران می باشند ،ولی با ما هم عقیده اند ، به زودی متولد می شوند ، ودین وایمان

به وسیله آنان تقویت می گردد.

 (شرکت آیندگان در پاداش گذشتگان،نقش نیت در پاداش اعمال )                    

ابن قولویه با سند خود از امام صادق(ع) نقل کرده است که فرمود:امیرمؤمنان(ع)به امام حسین فرمود:ای

اباعبدالله!از دیر زمان؛تو الگو بوده ای (و یا تو از ازل مایهً تسلیت هر مصیب دیده ای ؛بوده ای)

عرض کرد:«فدایت شوم!(درهنگام بلا)حالم چگونه است؟..»

فرمود:تو میدانی؛انچه را که آنان نمیدانند و هر عالمی؛از علم خود بهره میبرد؛فرزندم!پیش از انکه آن روز فرا

رسد شنوا وبینا باش؛ سوگند به خدایی که جانم در دست اوست!بنی امیّه قطعأ خون ترا میریزند؛ امّا

نمی توانند تورا از دینت برگردانند و نمی توانند یاد خدارا فراموشت سازند. 

امام حسین(ع) عرض کرد:«سوگند به خدایی که جانم در دست اوست!همین مرا بس است و به انچه

خدا فرو فرستاده؛ایمان دارم و پیامبر خدا(ع)را تصدیق میکنم و گفتار پدرم را تکذیب نمی نمایم.».

منابع:

بحارالانوار 262:44 حدیث 17

عیون الاخبار

کامل الزیارات

من این حدیثو اگه اشتباه نکنم تو کتاب اسرار ال محمد(ص) دیدم.

روایت شده یکی از یاران امیرمؤمنان(ع) به نام همّام -که مردی عابد بود-

به حضرت عرض کرد: ای امیرمومنان اهل تقوا را برایم طوری توصیف کن که گویا آنها را می بینم.

پاسخ دادن به او بر حضرت گران امده ؛ فرمود:ای همام؛ تقوای الاهی داشته و نیکوکار باش که:

((همانا خداوند با کسانی است که تقوا دارند؛ وکسانی که نیکوکارند))

همّام به این سخن قانع نشد واصرار ورزید.انگاه حضرت بعد از حمد و صلوات: