شخصی برای رئیس جمهور شدن «اصلح» است که علاوه بر داشتن اعتقادی راسخ به «گفتمان انقلاب اسلامی» بتواند مجموعهٔ دولت را «رهبری» کند.این نوع مدیریت را «مدیریت راهبردی» می‌نامند، در مقابل «مدیریت عملیاتی» که شخصی درآن صرفاً مدیریت اجرای مثلاً چند پروژه عمرانی را در دست می‌گیرد.

دکتر سعید جلیلی از ۶۸ تا ۷۶ در وزارت خارجه از مدیریت جزیی عملیاتی پله پله به رده‌های بالاتر ارتقاء می‌یابد و یک‌ باره از ابتدای ورودش در سطوح راهبردی قرار نگرفته است تا فهم درستی از صفت عملیاتی نداشته باشد.

حضور در «دفتر بررسی‌های جاری دفتر مقام معظم رهبری» که وظیفهٔ ارائهٔ گزارش‌ها و پیشنهاد راهبردها به رهبر معظم انقلاب را دارد، موقعیتی ویژه برای ارتباط گرفتن با سطوح راهبردی مسائل کشور می‌باشد.

از سال ۸۶ دبیر شورای عالی امنیت ملی به عنوان بالاترین ستاد امنیتی کشور به عهدهٔ ایشان است.

دبیر شورای عالی امنیت ملی به معنای تسلط راهبردی بر مسائل امنیتی کل کشور است.از بحران‌های مناطق مرزی کشور گرفته تا جریان‌های معارض برانداز و بحران‌های ارزی و اقتصاد کشور.اعضای حقوقی این شورا رؤسای سه قوه ، سه فرماندهٔ ارشد نظامی کشور و سه وزیر اطلاعات ، کشور و خارجه می‌باشد.

دبیر شورا عملاً هماهنگ کنندهٔ این ستاد در راستای اهداف سیاسی - امنیتی کشور است.