بخل و خساست یکی از بدترین و مذموم‌ترین اخلاق در روایات اسلامی است. روایات زیادی در مورد این اخلاق زشت وجود دارد و امام رضا (ع) نیز در روایات متعددی چنین افرادی را مذمت و سرزنش کرده‌اند.

قال الامام الرّضا (ع):

لا یُجْمَعُ الْمالُ إلاّ بِخَمْسِ خِصال: بِبُخْل شَدید، وَ أمَل طَویل، وَ حِرص غالِب، وَ قَطیعَةِ الرَّحِمِ، وَ إیثارِ الدُّنْیا عَلَی الْآخِرَةِ.

امام رضا (ع) فرمودند:

ثروت، انباشته نمی‌گردد مگر با یکی از پنج خصلت: بخیل بودن، آرزوی طول و دراز داشتن، حریص بر دنیا بودن، قطع صله رحم کردن، آخرت را فدای دنیا کردن.

قال الامام الرّضا (ع): السَّخیُّ یَأکُلُ طَعامَ النّاسِ لِیَأکُلُوا مِنْ طَعامِهِ، وَالْبَخیلُ لا یَأکُلُ طَعامَ النّاسِ لِکَیْلا یَأکُلُوا مِنْ طَعامِهِ. (مستدرک الوسائل، ج 15، ص 358، ح 8)

امام رضا (ع) فرمودند: افراد سخاوتمند از خوراک دیگران استفاده می‌کنند تا دیگران هم از امکانات ایشان بهره گیرند و استفاده کنند; ولیکن افراد بخیل از غذای دیگران نمی‌خورند تا آن ها هم از غذای ایشان نخورند.

آن حضرت در جایی دیگر می‌فرمایند:

اسوء الناس معاشا من لم یعش غیره فى معاشه.(تحف العقول، ص 334)

بدترین مردم از نظر زندگى اقتصادى کسى است که به دیگران در معاش خود معاش ندهد و در پرتو زندگى او زندگى نکنند.