از امام علی (ع) راجب ایمان پرسیدند ، ایشان جواب دادند:
1ـ شناخت پایه هاى ایمان :

ایمان بر چهار پایه استوار است : صبر ، یقین ، عدل و جهاد .

صبر نیز بر چهار پایه قرار دارد . شوق ، هراس ، زهد و انتظار. آن کس که اشتیاق بهشت دارد ، شهوت هایش کاستى گیرد ، و آن کس که از آتش جهنّم مى ترسد ، از حرام دورى مى گزیند ، و آن کس که در دنیا زهد مى ورزد ، مصیبت را ساده پندارد ، و آن کس که مرگ را انتظار مى کشد در نیکى ها شتاب مى کند .

یقین نیز بر چهار پایه استوار است : بینش زیرکانه ، دریافت حکیمانة واقعیت ها ، پند گرفتن از حوادث روزگار ، و پیمودن راه درست پیشینیان . پس آن کس که هوشمندانه به واقعیت ها نگریست ، حکمت را آشکارا بیند ، و آن که حکمت را آشکارا دید ، عبرت آموزى را شناسد ، و آن که عبرت آموزى شناخت گویا چنان است که با گذشتگان مى زیسته است .

عدل نیز بر چهار پایه بر قرار است : فکرى ژرف اندیش ، دانشى عمیق و به حقیقت رسیده ، نیکو داورى کردن و استوار بودن در شکیبایى . پس کسى که درست اندیشد به ژرفاى دانش رسید و آن کس که به حقیقت دانش رسید ، از چشمة زلال شریعت نوشید ، پس کسى که شکیبا شد در کارش زیاده روى نکرده با نیکنامى در میان مردم زندگى خواهد کرد .

جهاد نیز بر چهار پایه استوار است : امر به معروف ، نهى از منکر ، راستگویى

توبیخ نکوهش کننده دنیا

اى نکوهنده دنیا که خود به نیرنگ آن فریفته شده‏ اى، و با باطل هاى آن دلباخته ‏اى تو خود

فریفته دنیایى وآن را نکوهش می‏کنى؟ تو بر دنیا دعوى گناه دارى؟ با دنیا باید برتو دعوى کن

د که گناهکارى؟

از کجا و چه وقت دنیا تو را سرگردان نمود؟ پاکى فریبت داد؟ آیا با پوسیدگى گورهاى

پدرانت یا با آرامگاههاى زیر خاک مادرانت؟...........