خودکشی کاووس سیدامامی در کنار افشای گوشه هایی از پروژه بزرگ جاسوسی مرتبط با فعالیت های وی، با واکنش های مختلف همراه بوده است:

 ۱. گستردگی دامنه فعالیت های شبکه مخرب جاسوس، نشان دهنده عمق فعالیت های نفوذی هاست. سیاستمدارانی که مروج سهل اندیشی در مواجهه با دشمن هستند، امروز باید متوجه شوند امنیت نظامی، فرهنگی و حتی زیست محیطی مردم این گونه توسط عوامل دشمن، مورد تهاجم قرار می گیرد.

 ۲. (مهم)  واکنش روحانی و  اصلاح طلب ها در این موضوع بسیار قابل تامل است. قاعدتا  مساله با این درجه از اهمیت، می بایست دستور پیگیری و محکم سازی قواعد امنیتی و پیام بیدارباش را در پی داشته باشد. اما دستور ویژه رییس جمهور برای بررسی علل خودکشی به انحراف بردن اصل موضوع است!!!

 ۳. متاسفانه خواسته و یا ناخواسته،  امنیتی ترین موضوعات کشور از عینک فضای رسانه ای ایجاد شده توسط ضدانقلاب دنبال می شود و با تکمیل بازی رسانه ای غرب توسط خودی ها، جاسوسی آشکار، به موضوعی  حقوق بشری تبدیل شده است. با این رویه غلط، نظام اسلامی به جای مدعی بودن در برابر کشورهای جاسوس پرور غربی، در جایگاه متهم حقوق بشری!!! قرار می گیرد!!

 ۴. از آنجایی که جریان غربگرای داخلی، رسالت گفتمانی خود را در ترویج فرهنگ اعتماد به غرب!! می داند، افشای پروژه بزرگ جاسوسی اخیر سبب می شود احساس کنند در افکار عمومی هزینه سنگینی در این موضوع پرداخت خواهند کرد. سکوت قابل تامل برخی ها و منحرف سازی اصل موضوع با بزرگنمایی خودکشی توسط برخی دیگر ، همه در این راستا قابل توجه است. پیوند خوردن موضع رسانه ای جریان غربگرا با عقبه رسانه ای جاسوسان!!! بسیار  تاسف برانگیز است.