رهبر انقلاب:
▪️«به خاطر حادثه مدرسه فیضیه درسها تا مدت چند روز، بیست روز، تعطیل بود. اولین روزی که درس شروع شد، که در مسجد اعظم هم امام درس میگفتند، بعد از درس، امام گفتند که میرویم مدرسه فیضیه برای فاتحهخوانی برای شهدای فیضیه.
▫️ایشان راه افتادند، طلاب هم پشت سر ایشان. این چیزی بود که به عقل هیچ کسی نمیرسید که امام یکهو یک چنین حرکتی انجام بدهد... راه افتادیم.
▪️من آن روز در خدمت امام بودم. گروه زیادی از طلبهها بودند. حرکت کردیم آمدیم در مدرسه. امام وارد مدرسه شدند. طرف دست چپ مدرسه پیچیدیم. آنجا دم غرفه اول یا دوم، ایشان روی غرفه نشستند. طلبهها هم همین طور دور ایشان.
▫️غم شدیدی هم صورت امام را گرفته بود، شدیدا غمگین بودند. یک نفر گفت که یکی روضه بخواند. یک سیدی بلند شد آنجا روضه خواند و همه گریه کردند و بیاناتی هم امام آنجا مختصرا بیان کردند و از مدرسه آمدیم بیرون...
▪️در آن روز یک عکسی هم من دارم با امام، یعنی با طلبهها، در خیل طلبهها عکس ما هم آنجا افتاده که یک یادگاری خیلی شیرینی است از آن روز برای من.» بیانات در سال ۱۳۶۱
برای اولین بار
انتشار ویژه
دیدگاهها
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است.