امام خمینی (رحمث الله علیه)

«آن بزرگوار یک زن معمولی نبوده است؛یک زن روحانی،یک زن ملکوتی،یک انسان به تمام معنا انسان.او موجودی ملکوتی است که در عالم به صورت انسان ظاهر شده است.زنی که تمام خاصّه های انبیاء در اوست.زنی که اگر مرد بود،نبی بود،به جای رسول الله (صلی الله علیه وآله)بود.معنویات،جلوه های ملکوتی،جلوه های الهی، جلوه های جبروتی،همه در این موجود مجتمع است.

شیوه های تربیتی حضرت زهرا(سلام الله علیها)

یکی از ابتدایی ترین مراحل پرورش واثر گذاری در روح کودک نام گذاری است.

نام گذاری،برای طفل اهمیّت.... فوق العاده ای دارد.زیرا اولین چیزی که در فهم لطیف وحساس کودک،راه پیدا می کند،نام وشهرت اوست.اینکه این نام چه بار فرهنگی ومعناداری را حمل می کند،تأثیر شگرفی در روح وروان او دارد.بدین جهت امیرالمؤمنین(علیه السّلام) یکی از حقوقی را که فرزندان بر عهده ی پدر دارند،نام نیکو وپسندیده می شمارد و می فرماید:

تعیین نام مناسب،حقّی است که فرزند بر ذمّه ی پدر خود دارد.

با در نظر گرفتن مطلب فوق،باید اذعان داشت که حضرت زهرا(سلام الله علیها) با هم فکری وهمکاری پیامبر(صلی الله علیه وآله) وعلی(علیه السلام) زیباترین نام ها را برای فرزندان خود انتخاب نمود وازاین جهت،حقّی که بر ذمّه داشت به بهترین شکل ممکن ادا کرد.

توجه به نیاز های کودک

تأمین نیازهایی که جسم وروح کودک را آرام و آسوده نگه می دارد،سلامتی وصلابت روح او را تا پایان عمر تضمین می کند.بی شک،یک جسم بیمار،روح را افسرده وبی نشاط می سازد،همان گونه که روح افسرده،موجب اخلال در فعالیّت های بدن می گردد.

بارها درتاریخ خوانده ایم که گاه،فاطمه ی زهرا(سلام الله علیها) شکم فرزندانش را به قیمت گرسنگی خود، سیرمی کرد.زمانی که مسلمانان به علت کمبود آب،سخت در مضیقه بودند،فاطمه(سلام الله علیها)، حسن وحسین(علیه السّلام) را نزد پیامبر(صلی الله علیه وآله) برد وعرض کرد:ای رسول خدا!فرزندان من خردسالند وتحمل تشنگی در توان آنها نیست. پیامبر(صلی الله علیه وآله) که نگرانی دخترش را در این رابطه،بجا وبه موقع دید،زبان مبارکش را در دهان حسن وحسین(علیه السّلام) قرار داد وباتر کردن دهان آنها، حضرت زهرا(سلام الله علیها) را از نگرانی درآورد وآن دو طفل کوچک را نیز از تشنگی مفرط نجات داد.

حتّی در لحظات پایانی عمر خود، حضرت زهرا(سلام الله علیها) سخت نگران حال فرزندانش بود. فاطمه ی زهرا(سلام الله علیها) برای اینکه فرزندانش از این نعمت بزرگ یعنی محبّت مادرانه،محروم نمانند،

به حضرت علی (علیه السّلام) پیشنهاد کرد واز ایشان خواست که پس از او،کسی را به همسری انتخاب کند،که بتواند از عهده این مهمّ برآید.