دیشب که فرمایشات حضرت آقا از تلویزیون پخش میشد،ایشون رو که نگاه می کردم در عین ریش سفیدی و پا به سنّ گذاشتن ماشاءَالله با اون هیبت و اُبهّت،یاد هزار جوان رو برای من تداعی می کنه...

علاقه ما به سیّدعلی جدای از جایگاه ایشون در ولایت ،از نوع عشق و محبّته....شأن و مرتبه ایشون در رؤیایی که یه زمانی  برای من اتّفاق افتاد حجّت رو بر من تمام کرد و روز به روز ارادت بنده به ایشون بیشتر می شه...موندنمون تو تهران هم بخاطر ایشونه..مگرنه تهران بدون ایشون تاریک و ظلماته...

سرتونو درد نیارم،تا حالا که سرباز خوبی برای ایشون نبودم چه برسه به سربازی حضرت صاحب الزمان(عج) روحی فداه!!!!!!!

راستی یه کلیپ از ایشون گذاشتم یاد آور فجایع 88 که دل آقامون شکست...فعلاً...