آقاجان مولای من،عالم از مظلومیت شما سر در گریبان برده و حیرت زده از غریبی شما !!! چرا که شنیده در طلب حق کسی اگر دو سه نفر شهادت دادند حق او در نزد محکمه باز میگردد،امّا در طلب حق شما آقاجان چرا با صدوبیست هزار نفر شاهد حق شما غصب شد و خانه نشین شدید...!!! از غم یاس در دل و استخوان در گلو شنیدم و سوختم مولاجان... راستی مولاجان حالا که هزارواندی سال از شهادت شما می گذرد،شیعه نیز مانند شما غریب و مظلوم است...  چرا که ما همه فرزندان حیدریم؛؛؛

شهادت مظلومانه اوّل مظلوم عالم سیّد الاوصیاء حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام را خدمت حضرت ولیعصر(عج) و شیعیان و محبّین تسلیت عرض می نماییم.

در شبهای قدر برای سلامتی و تعجیل در فرج امام عصر(عج) دعا می کنیم تا آن یار سفر کرده و محبوب دلها در نزد خدا برای ما دعا بفرمایند.

در ادامه مطلب:"" آخرین سفارش حضرت علی علیه السلام به علمدار کربلا"" 

آخرین سفارش حضرت علی(ع) به علمدار کربلا:

ای عباس! در کنار حسین بمان که مظلوم تراز برادرت نیست

مولای متقیان علی(ع) در آخرین لحظات عمر شریف خود خواستند تا همه به جز فرزندان فاطمه(س) از اتاق خارج شوند، در این هنگام حضرت عباس(ع) نیز برخاستند تا خارج شوند که حضرت علی(ع) خطاب به ایشان فرمودند: عباس! تو بمان. در کنار حسین بمان....

در شب بیست و یکم ماه مبارک رمضان وقتى مولاى متقیان حضرت امیرمومنان(ع) در بستر شهادت افتاده و لحظات آخر عمر شریفشان را سپری می‌کردند، حضرت به افراد داخل اتاق نگاه کردند و از همه خواستند تا جز فرزندان فاطمه کسی در اتاق نماند.

همه به طبعیت در حال خارج شدن بودن که امام دیدند حضرت عباس(ع) هم در حال رفتن است. امام خطاب به ایشان فرمودند: تو بمان و عباس گفت: اما خودتان گفتید فقط فرزندان فاطمه بمانند من مادرم ام البنی است.

در این حال هر دو بزرگوار به سختی گریه کردند، علی علیه السلام خواستند تا عباس قدری نزدیکتر بیاید. دست کوچک فرزند برومندشان را در دست گرفتند و در حالی که هر دوی آنها گریه می‌کردند دستشان را در دست امام حسین گذاشتند و از برادر کوچکتر خواستند تا در کنار برادر بزرگتر بماند.

امام علی علیه السلام فرمودند: یا حسین! من در خانه‌ام می‌میرم ولی تو در صحرا کشته می‌شوی. من پوشیده از این دنیا می‌روم ولی تو را در صحرا عریان رها می‌کنند، برای من مراسم تدفین می‌گیرند اما به تابوت تو در کوچه سنگ می‌زنند.

آن حضرت سپس  فرزند برومندشان حضرت ابوالفضل العباس(ع) را در بر گرفته، به سینه چسبانیدند و فرمودند: «فرزندم، زود باشد که چشمم به تو در قیامت روشن گردد؛ فرزندم، چون روز عاشورا فرا رسید و داخل آب (فرات) شدى مبادا از آن آب بنوشى در حالی که برادرت حسین(ع) تشنه باشد».
 
سپس تاکید فرمودند: «ای عباس! در کنار برادرت حسین بمان که مظلوم تر از مظلومیت برادرت نیست.»

........

منبع: کتاب پیشگویی‌های امیرالمومنین(ع) تالیف سید محمد نجفی یزدی