سه شنبه ،شب ولادت امام هادی (ع) من به اتفاق حسین عزیز(از نویسندگان وب)ویکی از دوستان با

صفای قدیمی واز نخبگان عزیزمون با قطار خدمت امام رضا(ع) مشرف شدیم..بعد از رسیدن ومستقر

شدن واستراحت ،به سمت حرم حرکت کردیم.با اجازه واذن دخول وارد حرم امن الهی شدیم.شوری وصف

نشدنی،،،،،،،،،، با نگاه به ضریح و آن ازدحام جمعیت گاهی بیاد حرم ساقی تشنه لبان عباس        

می افتادم ودلم در کنار حرم ارباب بی کفن پرمی کشید،،به به چه شور ونوایی چه حالی ...........

هر وقت که خدمت حضرت علی بن موسی الرضا (ع) می رسیدیم به قول خودمون سر امام شلوغ

بود،ولی بمیرم از غربت قبرستان بقیع.......

از خدا می خوام که روزی برسه که انشاالله حرم وبارگاهی برای سیده وسرور زنان عالم حضرت زهرا(س)

وامامان بقیع(علیهم السلام) ساخته بشه که تلافی این غربت چند صد ساله را دربیاریم....

خلاصه گذشته از شوخی وخنده این سفر ،جمعه شب عید غدیر که تو حرم شور وغوغایی بود باامام      

 رضا (ع) وداع کردیم و رهسپار تهران شدیم اما دل در حرم جاماند.......