نکاتی در مورد حُسن خُلق و معاشرت

حُسن خُلق محبوب ترین و ارزشمندترین عمل نزد خدا پس از واجبات الهی است.

خوشخویی، براساس روایات، نه تنها سبب نشاط زندگی فردی و اجتماعی و موجب آبادانی دیار و فزونی روزی و محبوبیت است، بلکه موجب نجات آدمی و آمرزش گناهان او و زمینه ساز قُرب به پیامبر(ص) در روز قیامت و بهره مندی از شفاعت آن بزرگوار است.

حُسن خُلق در فرهنگ اسلام از رحمت الهی ریشه می‌گیرد که خدای مهربان با معرفی پیامبر اکرم(ص) به عنوان الگوی برتر حُسن خُلق(« وَإِنَّکَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِیم»سوره قلم، آیه۴) در خطاب به آن گرامی می‌فرماید: به سبب لطف و رحمت خدا بود که با آنان نرمخویی ومهربانی کردی و اگر درشتخوی و سخت دل بودی، قطعاً از گرد تو پراکنده شده بودند.1

حُسن خُلق، که از فضایل نفسانی است، با لبخندها و خوشرویی‌های ظاهری و تصنعی که برای جلب منافع مادی است تفاوت دارد.

ارزش حسن خلق

رسول خدا(ص) فرمود: در ترازوی عمل آدمی در روز قیامت، چیزی برتر از حسن خلق نهاده نمی شود؛2 ونیز فرمود: در ترازوی عمل چیزی سنگین تر از خلق نیکو نیست.3

امام صادق(ع) فرمود: مؤمن، پس از واجبات، عملی محبوب‌تر از خوشرفتاری با مردم، بر خدا عرضه نکرده است.4

آثار خوشخویی

امام صادق(ع) فرمود:نیکی و خوشخویی سرزمین را آباد میکنند و بر عمر آدمی می‌افزایند5؛ همچنین فرمود: خوشخویی بر روزی می‌افزاید6؛ نیز فرمود: خوشخویی عامل جلب دوستی است.7

-------------------

1-«فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللّهِ لِنتَ لَهُمْ وَلَوْ کُنتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لاَنفَضُّواْ مِنْ حَوْلِکَ» سوره آل عمران، آیه۱۵۹

2- الکافی، ج۲، ص۹۹

3- عیون اخبار الرضا(ع)، ج۲،ص۹۹

4- الکافی، ج۲،ص۱۰۰

5- الکافی، ج۲،ص۱۰۰

6- الزهد،ص۳۰

7- الکافی،ج۱،ص۲۷