۱-اگر کسی در مرضی که به آن مرض می میرد مقداری از مالش را به کسی ببخشد و وصیت کند که بعد از مردن او هم مقداری به کسی دیگر بدهند(به نظر مرحوم امام و جمعی از مراجع) بخشش از اصل مال است و نیاز به اجازه ورثه ندارد، ولی وصیت اگر کمتر از ثلث مالش باشد اجازه ورثه نمی‌خواهد ولی اگر زیادتر از ثلث (یعنی یک سوم) مالش باشد  احتیاج به اجازه ورثه دارد.

.

.

.

۲-اگر وصیت کند که ثلث مال او را نفروشند(مثلأ مغازه ای یا زمینی را به عنوان ثلث قرار می دهد) بعد وصیت میکند که درآمد آن را به مصرفی برسانند، باید مطابق وصیت عمل نمایند.

بسم الله الرحمن الرحیم

این است آنچه علی بن ابی طالب به آن وصیت نموده است:

وصیت می‌کند که شهادت می‌دهد به اینکه خدایی جز الله نیست، یکی است و شریکی ندارد. و محمد بندهٔ خدا و پیامبر اوست که او را به هدایت و دین حق فرستاده تا بر همهٔ ادیان غالب کند اگر چه مشرکین را خوش نیاید.

نمازم و عبادتم و زندگی و مرگم برای خدای رب‌العالمین است، که شریکی ندارد.به این مطلب دستور داده شده‌ام و من از تسلیم شدگانم.

تقوا،اسلام،اتحادبرحق،اصلاح

سپس ای حسن تو را و همهٔ فرزندان و اهل بیتم را و هرکس از مؤمنین را که این نوشتهٔ من به او می‌رسد به تقوای خداوند پروردگارتان وصیت می‌کنم. از این دنیا نروید مگر آنکه اسلام را پذیرفته باشید.همگی به ریسمان خداوند چنگ بزنید ومتفرق نشوید.من از پیامبر شنیدم که می‌فرمود:«اصلاح بین افراد بهتر از نماز و روزهٔ بسیار است، و کینه و فساد بین افراد زایل کنندهٔ دین است» ، و قوتی جز با کمک خداوند نیست.

صلهٔ رحم،ایتام،قرآن،همسایگان

به فامیل خود توجه کنید و با آنها ارتباط داشته باشید، تا خداوند حساب را بر شما آسان کند.

خدا را