در راستای اجرای اصل امر به معروف ونهی ازمنکر در سطح جامعه، به نظر شما عملکرد فردی موثرتر است یا گروهی؟

امر به معروف، یا لفظی است یاعملی.امر به معروف لفظی، این است که انسان با بیان، خوبی ها را برای مردم تشریح کند، مردم راتشویق کند وبه انها بفهماند که امروزکار خیر چیست.امر به معروف عملی، این است که انسان نباید به گفتن قناعت کند. گفتن کافی نیست.گفتن شرط لازم است، ولی کافی نیست، باید عمل کرد.

گذشته از این که ما در اجرای امر به معروف ونهی ازمنکر، باید عمل را دخالت دهیم، به این نکته توجه داشته باشیم که عمل هم اگر فردی باشد، چندان مفید فایده ای نیست، به خصوص در دنیای امروز.این هم خود یک مشکلی است در زندگی اجتماعی ما که، آن‌هایی هم که اهل عمل می باشند، توجهی به عمل اجتماعی ندارندوبه اصطلاح،«تک رو» می باشند.از عمل فردی،کاری ساخته نیست.از فکر فرد، کاری ساخته نیست.از تصمیم فرد،کاری ساخته نیست. همکاری، همفکری ومشارکت لازم است.

هر یک از امر به معروف لفظی وامر به معروف عملی، به دو طریق است؛ مستقیم وغیر مستقیم. گاهی که می خواهید امر به معروف یا نهی از منکر کنید، مستقیم وارد می شوید، حرف را مستقیم می زنید، ولی یک وقت هم به طور غیرمستقیم به او تفهیم می کنید، که البته موثرتر ومفیدتراست.

شما اگر بخواهید به شکل غیر مستقیم،امر به معروف کنید، یکی از راه های آن، این است که خودتان صالح و با تقوا باشید. خودتان اهل عمل وتقوا باشید. وقتی خودتان این طور بودید، مجسمه ای خواهید بود از امر به معروف ونهی از منکر.

---------------------------------------

۱-حماسه حسینی، صص۲۴۸و۲۵۴:ده گفتار،ص۸۷

۲- ۱۱۰ سوال از استاد مطهری(تدوین مجید باقری)، سوال ۵۵،ص۱۱۶و۱۱۷