آیا چشم زخم، در اسلام، واقیت دارد؟ و آیا آیه ی(( وإن یکاد)) واقعأ دردفع چشم زخم،مؤثر است؟

چشم زخم،اگرهم حقیقت باشد،به این معنای رایج امروز در میان ما- بالاخص در میان نسوان که فکر می کنند همه ی مردم، چشمشان شور است- قطعاً نیست.همان کفار جاهلیت هم به چنین چیزی قائل نبوند، بلکه معتقد بودند که یک نفر وجود دارد و احیاناً در یک شهر، ممکن است یک نفر یا دو نفر وجود داشته باشند که چنین خاصیتی در نگاه و نظر آن ها با شد. پس قطعاً به این شکل که همه ی مردم دارای چشم شور هستند و همه ی مردم به اصطلاح، نظر می کنند،نیست.

دوم: اگر بعضی مردم ،دارای چنین خصلت و خاصیتی باشند، آیا آیه((وإن یکاد)) خاصیت جلوگیری از چشم زخم دارد؟ ما تا حالا به مدرکی(حدیثی،جمله ای) بر خورد نکرده ایم که دلالت کند و بگوید:از این آیه،برای چشم زخم استفاده کنید. این که چشم زخم،حقیقت است یا نه، یک مسأله است(فرضاً حقیقت است ولو در بعضی از افراد) و این که این آیه برای دفع چشم زخم باشد مسأله دیگری است. چیزی که از طرف پیغمبر(صلی الله علیه و آله) یا ائمه(علیهم السلام) به ما نرسیده باشد، از پیش خود نباید بتراشیم. نظر به این که روح مردم برای چنین چیزی آمادگی دارد[آن را پیش خود ساخته اند].(مجموعه آثار،ج27،ص643 )